William, od 1892 lord Kelvin (1824-1907)
fizyk i matematyk ang.; prof. uniw. w Glasgow; czł. Royal Society (1890-95 przew.), AU i innych akad. zagr.; 1848 stworzył bezwzględną skalę temperatury (skala Kelvina); 1851 dał jedno ze sformułowań II zasady termodynamiki; wprowadził pojęcie energii wewn. układu termodynamicznego, sformułował zasadę rozpraszania energii; 1853 wyprowadził wzór wyrażający zależność okresu drgań własnych elektr. obwodu rezonansowego od pojemności i indukcyjności; 1856 odkrył wydzielanie się lub pochłanianie ciepła w przewodniku z prądem elektr., w którym występuje spadek temp. (zjawisko Th.); 1857 odkrył zmianę oporności elektr. pod wpływem pola magnetycznego (zjawisko magnetooporowe); 1862 współodkrywca zjawiska Joule'a-Th.; skonstruował i udoskonalił m.in. mostek elektr. (mostek Th.), elektrometr absolutny, galwanometr zwierciadłowy.