armila
(łac., mat.) powierzchnia powstająca przez obrót okręgu o promieniu r i środku O wokół osi położonej w płaszczyźnie tego okręgu i nie przecinającej go; kształtem t. przypomina oponę; pole powierzchni torusa S = 4π2Rr, objętość V = 2π2Rr2, gdzie R - promień okręgu, jaki zatacza środek 0.
JAMKI, ARMILA, WIELKI ZDERZACZ HADRONÓW
- RÓŻNICZKOWA GEOMETRIA, dział wywodzący się...
- BAZA, (arch.)