dwuskładnikowe związki wodoru z innymi pierwiastkami; ze względu na rodzaj występującego w nich wiązania rozróżnia się: w. jonowe (solopodobne) - w których wodór występuje w postaci jonu ujemnego H-, nietrwałe substancje krystaliczne, gwałtownie reagują z wodą wydzielając wodór, np. w. wapnia CaH2; w. kowalencyjne - tworzy je wodór z pierwiastkami grup 4-7 układu okresowego oraz z borem, najczęściej są gazami lub łatwo lotnymi cieczami, do najważniejszych należą: węglowodory (najliczniejsze), woda, amoniak, fluorowodór, siarkowodór, szczególnym rodzajem są borowodory; w. metaliczne - tworzy je wodór z metalami przejściowymi (z wyjątkiem miedziowców i cynkowców), substancje stałe o wyglądzie podobnym do metalu macierzystego, gł. o składzie niestechiometrycznym, np. VH0,6, CeH2,8, ale też o stechiometrycznym, np. TiH2, CrH; znane są również niestechiometryczne w. pośrednie, np. w. lantanowców LaH2,76, które wykazują właściwości pośrednie między w. jonowymi a metalicznymi; stosowane gł. jako reduktory.
WODORKI
Nauki ścisłe