(1891-1970)
niemiecki logik i filozof; prof. uniw. w Wiedniu, Pradze, Harvardu, w Chicago i Los Angeles; jeden z najwybitniejszych przedstawicieli neopozytywizmu, czołowy reprezentant Koła Wiedeńskiego; tezy tradycyjnej filozofii (metafizyki) uznał za zdania pozorne, ponieważ nie można podać warunków ich empirycznej sprawdzalności; starał się opracować formalną teorię wyrażeń językowych, która byłaby jedyną uprawomocnioną filozofią, poddającą się kontroli sensowności empirycznej (czyli prawdziwości) i poprawności rozumowań; m.in. Logiczna składnia języka, Testability and Meaning, Logical Foundations of Probability.
SEMIOTYKA, REDUKCJA, REICHENBACH, ZNACZENIE, REDUKCJA, EMPIRYZM, SCHLICK, KOŁO WIEDEŃSKIE, NEOPOZYTYWIZM