(1833-1911)
filozof niemiecki, teoretyk kultury, przedstawiciel filozofii życia, które uważał za podstawową kategorię konstytuującą poznanie. W miarę rozwoju poglądów D. zastępował życie terminem duch, który traktował historycznie. Głosząc postulat całościowego traktowania życia duchowego D. wypowiadał się przeciw stosowaniu w humanistyce metod przejętych z nauk przyrodniczych. Filozofia miała być działaniem wznoszącym życie, tzn. podmiot, we wszystkich jego relacjach, jako żywotność do świadomości. Istota filozofii tkwi więc w działaniu (gł. duchowym), a nie w teoretycznej systematyce; O istocie filozofii, Pisma estetyczne.
GADAMER, HISTORIA LITERATURY, SPRANGER, HERMENEUTYKA, STRUKTURALIZM, LEEUW, MYŚLICKI, PEDAGOGIKA KULTURY