Duns Szkot (ok. 1266-1308)
filozof i teolog szkocki; franciszkanin, zw. doctor subtilissimus i doctor marianus; stworzył alternatywny wobec tomizmu nurt w obrębie chrześcijańskiej filozofii średniowiecza określany jako skotyzm; zwolennik indywidualizmu metafizycznego: uważał, że natura bytu jest jednostkowa; Boga uznawał za byt nieskończony; przyjmował pierwszeństwo wiary przed rozumem (nie kwestionował tez św. Tomasza dotyczących Boga, ale uważał je za prawdy objawione, niemożliwe do rozumowego dowiedzenia) i woli nad myślą (twierdził, że wolna wola kieruje rozumem); bronił intuicjonizmu, dowodząc że abstrakcyjne poznanie rzeczy musi być poprzedzone poznaniem intuicyjnym, pozwalającym stwierdzić istnienie i obecność rzeczy; w teologii zajmował się zagadnieniami chrystologicznymi i mariologicznymi. Uważany za jednego z prekursorów umowy społecznej.