nauka o początkach i kierunkach rozwoju kultury, wykształcona w XIX w., badająca społeczeństwa niecywilizowane i przedindustrialne, odrębności kulturowe społeczności plemiennych, zawodowych, etnicznych, kulturę lud., powstawanie nowej kultury na podłożu nar.; korzysta z metody obserwacyjnej i hist.-porównawczej; pierwszym kierunkiem w obrębie e. był ewoluzjonizm (A. Bastian, E.B. Tylor), w pocz. XX w. powstała tzw. szkoła kulturowo-hist. (F. Graebner, W. Schmidt), kierunek funkcjonalny wypracowali B. Malinowski i A.R. Radcliffe-Brown; C. Lévi-Strauss wprowadził do antropologii kulturowej pojęcie strukturalizmu.
STRUKTURALIZM, KASA IM. MIANOWSKIEGO, KARŁOWICZ, RATZEL, JAKUCJA, JABŁONOWSKI, LOTH, OSSOWSKI, KOPERNICKI,
- ETNOGRAFIA MUZYCZNA, nauka zajmująca się...
- KONWERGENCJA, (etnografia)
- WRÓŻDA, w etnografii .