(1892-1975)
hiszpański polityk, generał, 1939-75 dyktator; 1933 szef sztabu generalnego (krwawo stłumił powstanie górników w Asturii); 1936 po zwycięstwie wyborczym Frontu Ludowego uczestnik rewolty wojskowej, wkrótce szef junty, samozwańczy prezydent, od 1937 wódz Falangi (partii faszystowskiej); wszczął wojnę domową przeciw legalnemu rządowi republiki; korzystał z militarnego wsparcia Hitlera (Legion Condor) i Mussoliniego; 3-letnia wojna domowa w Hiszpanii była niesłychanie zajadła i krwawa; po zwycięstwie 1939 F. patronował kilkuletniej polityce odwetu i prześladowań wobec zwolenników rządu republikańskiego, ale nie przystąpił do II woj. świat. po stronie państw Osi (choć popierał ich politykę), tłumacząc to osłabieniem Hiszpanii; 1947 zmienił konstytucję przywracając monarchię, gwarantując sobie uprzednio stanowisko dożywotniego regenta; władzę sprawował autorytarnie, blokował modernizację systemu polit., reformy społ. (krytykowany m.in. przez Kościół kat., udzielający mu wcześniej poparcia); w ostatnich latach rządów prowadził nieśmiałą politykę otwarcia w stronę środowisk republikańskich, co miało pewien wpływ na pokojowe przejście Hiszpanii od dyktatury F. do rządów demokratycznych.
NO PASARAN!, HISZPAŃSKA SOCJALISTYCZNA PARTIA ROBOTNICZA, SAURA, QUEIPO, QUADRAGESIMO ANNO, SALAMANKA, UNAMUNO, HISZPAŃSKA WOJNA DOMOWA, PRIMO DE RIVERA, JAN KAROL I
- Franco Bahamonde Francisco, (1892-1975)
- FRANCISZEK, Pochodzenia germańsko-romańskiego,...