język należący do kananejskiej gałęzi j. semickich; posługiwali się nim Żydzi od czasów niewoli egipskiej; w V-IV w. p.n.e. wyparty z użycia przez j. aramejski; od tego czasu wyłącznie j. religii, literatury i nauki; w historii wyróżnia się kilka okresów j.h.: 1. biblijny, zaświadczony w księgach Starego Testamentu; 2. pobiblijny, od II w. p.n.e. reprezentowany przez literaturę apokryficzną; 3. nowohebrajski, występujący w pierwszych stuleciach n.e. ze znacznymi wpływami aramejskimi, stosowany do dzisiaj jako j. urzędowy państwa Izrael.
KARAIMSKI JĘZYK, KACENELSON, ORIENTALISTYKA, ESTERA, FRISZMAN David, TANACH, FALASZE, JIDISZ, ARAMEJCZYCY, SZLONSKI
- HEBRAJSKA LITERATURA, obejmuje całokształt...
- KANANEJSKIE JĘZYKI, grupa , obejmująca...
- języki semickie, używane przez Semitów;...