Abraham (1809-65)
polityk amerykański, adwokat, prezydent w latach 1861-65, uważany za postać symbolizującą amer. tradycje demokracji; karierę rozpoczął w Partii Wigów, przewodnicząc 1832-34 ich frakcji w izbie prawodawczej stanu Illinois; z ich ramienia wybrany do Kongresu; 1856 przystąpił do nowo powstałej Partii Republikańskiej; przeciwnik wojny z Meksykiem, orędownik jedności Unii, opowiadał się za stopniową likwidacją niewolnictwa; 1860 wygrał wybory prezydenckie, co sprowokowało niechętne mu Południe do zawiązania Skonfederowanych Stanów Ameryki (Konfederacja) i doprowadziło do wojny secesyjnej; opowiadając się za utrzymaniem Unii dążył do radykalnego, szybkiego zwycięstwa; 1862 ogłosił ustawę o bezpłatnym osadnictwie farmerskim na nowo zdobytych terytoriach (tzw. Homestead Act); 1863 ogłosił zniesienie niewolnictwa na terenach objętych buntem; 1864 wybrany (bez udziału stanów Południa) na drugą kadencję; 1865 w parę dni po przyjęciu kapitulacji konfederatów z rąk gen. R.E. Lee zamordowany podczas galowego przedstawienia teatralnego przez fanatyka Południa, aktora J.W. Bootha.
WASZYNGTON, REKONSTRUKCJA, SPRINGFIELD, EMANCYPACJA, DOUGLAS Stephen Arnold, RUSHMORE MOUNT