ważna część kultury ludowej; rozwija się od najdawniejszych czasów, związana jest z wierzeniami (maski rytualne, totemy, rzeźby świątków, szopki), z obrzędami (świątecznymi - np. palmy, pisanki, z dożynkami, weselami itp.), wynika z odwiecznych potrzeb człowieka do upiększania przedmiotów codziennego użytku i swego otoczenia. Charakterystyczną cechą sz.l. jest jej przywiązanie do dawnych schematów treściowych i kompozycyjnych, jak również do tradycyjnych technik dziedziczonych z pokolenia na pokolenie jako zbiór zasad przekazywanych ustnie, najczęściej w ramach rodziny lub grup sąsiedzkich. Sz.l. ma charakter regionalny, jest b. zróżnicowana (np. w Polsce sztuka górali podhalańskich, górali beskidzkich, kurpiowska, kaszubska); do najważniejszych działów sz.l. należą: budownictwo (zwł. drewniane), ceramika, tkactwo oraz hafciarstwo, koronczarstwo i cała działalność związana ze strojami ludowymi, snycerstwo, rzeźba (kultowa, świecka figuralna i animalistyczna, rzeźbiarskie detale arch., ozdabianie sprzętów), kowalstwo artyst. (kraty, okucia, krzyże, klamry, zapinki), zdobnictwo przedmiotów skórzanych, malarstwo (obrazy, malarstwo na szkle, ścienne - np. na ścianach domów, malarstwo na tkaninach - np. batiki), wikliniarstwo.
- POLSKA. SZTUKA. SZTUKA LUDOWA, jej najstarszymi dziedzinami...
- HALA LUDOWA WE WROCŁAWIU, wzniesiona 1911-13 wg...
- FIŃSKA SZTUKA, jej źródła to rodzima...