założone 1889 w Paryżu (w setną rocznicę zburzenia Bastylii) międzynar. zrzeszenie partii i organizacji socjaldemokratycznych dla wspólnej realizacji dążeń polit. (powszechne prawa wyborcze, sprzeciw wobec kolonializmu, militaryzmu, groźby wojny) i społ. (8-godzinny dzień pracy, ustawodawstwo robotn., walka z bezrobociem, równouprawnienie kobiet); proklamowała 1 maja dniem solidarności robotników; w zasadniczych sporach o perspektywy rewolucji, udział socjalistów w rządach, rolę powszechnego strajku w celach polit. poglądy reformistyczne głosił gł. E. Bernstein (rewizjonizm B.), centrowe K. Kautsky, rewolucyjnie lewicowe W.I. Lenin i R. Luksemburg; dalsi gł. działacze to F. Adler, A. Bebel, K.H. Branting, F. Engels, J. Guesde, J. Jaurés, W. Liebknecht, G.W. Plechanow, É. Vandervelde; czołową rolę odgrywała najliczniejsza Socjaldemokratyczna Partia Niemiec; w kongresach II M. uczestniczyli delegaci PPS, PPSD i SDKPiL; na początku I woj. świat. większość partii poparła własne rządy i zaaprobowała wojnę, M. zawiesiła działalność; jedynie skrajni lewicowcy głosili hasło przekształcenia wojny w światową rewolucję; M. wznowiła 1919 działalność, a 1923 z Międzynarodówką 2 utworzyła Socjalistyczną Międzynarodówkę Robotniczą.
- międzynarodówka, działać w międzynarodówce...
- międzynarodówka, „ocena dopuszczająca,...
- MIĘDZYNARODÓWKA, międzynarodowy hymn...