Leszek (ur. 1946)
polityk; czł. PZPR od 1969, pracował jako elektromonter w Zakł. Lniarskich w Żyrardowie; 1977 ukończył studia w WSNS i rozpoczął pracę w aparacie PZPR, m.in. 1986-89 I sekretarz KW w Skierniewicach, 1988-90 sekretarz KC i czł. Biura Politycznego; uczestnik obrad Okrągłego Stołu w zespole ds. młodzieży; 1990 współzał. SdRP; 1990-93 jej sekretarz gen., 1993-97 wiceprzew., równolegle minister (pracy, szef Urzędu Rady Ministrów) w rządach W. Pawlaka, J. Oleksego i W. Cimoszewicza; od 1997 przew. SdRP, od 1999 przew. SLD; od 2001 premier; sfinalizował w trudnych negocjacjach traktat akcesyjny Polski do UE, wstrzymał regres gospodarki; krytykowany za autokratyczny styl rządów, zwł. politykę personalną i dopuszczenie do korupcji w aparacie partii rządzącej, V 2004 podał się do dymisji po czym wyjechał do USA na stypendium waszyngtońskiego Woodrow Wilson International Center, w celu napisania raportu o "roli Polski współczesnej w przestrzeni wschodnioeuropejskiej"; od VII 2006 szef rady programowej „Trybuny”; IX 2007 po tym, jak nie znalazł się na łódzkiej liście LiD kandydatów do Sejmu, ogłosił start w wyborach z listy Samoobrony (nie wszedło do Sejmu, gdyż partii nie udało się przekroczyć progu wyborczego).
POLSKA. HISTORIA. PO 1989, JANIK, SOJUSZ LEWICY DEMOKRATYCZNEJ, GOBAN-KLAS, JAKUBOWSKA Aleksandra, CIMOSZEWICZ Włodzimierz, SOCJALDEMOKRACJA POLSKA, SOJUSZ LEWICY DEMOKRATYCZNEJ, SOCJALDEMOKRACJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, BELKA