w filozofii dominują 2 koncepcje p.: substancjalna (Newtona) i relacyjna (Leibniza); pierwsza głosi, że p. jest niezależnym od rzeczy (materii) zespołem elementów zw. miejscami lub punktami, czyli że p. składa się z punktów, podobnie jak ciało fizyczne ze swych części; z koncepcji tej wynika, że czas i przestrzeń są egzystencjalnie i własnościowo niezależne od siebie. Druga głosi, że przestrzeń (podobnie jak czas) jest atrybutem, tj. uniwersalną cechą substancji (materii); I. KANT zakwestionował obiektywny charakter przestrzeni traktując ją jako aprioryczną formę zmysłowości, cechę ludzkiego umysłu, która jest warunkiem (podobnie jak czas) wszelkiego postrzegania, formą porządkującą w specyficzny sposób wrażenia zmysłowe. Współcześnie (od A. EINSTEINA) mówi się o czasoprzestrzeni jako zbiorze wszystkich zdarzeń fizycznych (co wydaje się potwierdzać teorię relacyjną G.W. LEIBNIZA).
- przestrzeń, prowadzić badania nad...
- PRZESTRZEŃ, SYNONIM: przestworze,...
- PRZESTRZEŃ ŻYCIOWA,