(filoz.)
jedna z podstawowych form bytu materii (obok przestrzeni), trwanie, ciąg chwili; w mechanice relatywistycznej czwarta współrzędna czasoprzestrzeni; termin stosowany zazwyczaj w jednym z poniższych znaczeń: 1. chwila, punkt czasowy, moment; 2. okres, odcinek cz., interwał czasowy; 3. trwanie, długość okresu; 4. wszechogarniające trwanie rzeczywistości; w nauce wciąż nie został rozstrzygnięty spór, czy czas ma charakter absolutny, tzn. czy jest niezależny od przebiegu zjawisk i układu odniesienia (koncepcja m.in. I. Newtona ), czy też zjawiska pozostają ze sobą w różnych stosunkach czasoprzestrzennych, a cz. jest wielkością względną, stanowiącą czwartą współrzędną tzw. czasoprzestrzeni (m.in. koncepcja A. Einsteina); wg I. Kanta cz. nie ma charakteru obiektywnego i jest subiektywną formą ludzkiego doświadczenia.