najogólniej stanowisko głoszące, że spór o poznawalność prawdy jest nierozstrzygalny, a nasza wiedza nie ma żadnego ostatecznego uzasadnienia; historycznie s. przybierał rozmaite formy już w starożytności (sceptycy), w jego obrębie można wyróżnić: s. generalny, powszechny, który podważając wiarygodność wszelkich władz poznawczych człowieka z powodu ich zawodności (możliwości popełnienia błędu) prowadzi do postawy powstrzymywania się od jakichkolwiek sądów i podkreśla problematyczność lub niewiarygodność wszelkiej wiedzy; s. częściowy, ograniczający się tylko do kwestionowania wiarygodności i niezawodności poznania jakiegoś określonego typu (np. poznania tego, co transcendentne, Absolutu czy Boga); s. metodyczny, będący zapewne najpopularniejszą odmianą s., który polega na kwestionowaniu i wątpieniu w poszczególne twierdzenia w celu dotarcia do twierdzeń bardziej pewnych lub takich, w które wątpić się już nie da (np. dla Kartezjusza takim twierdzeniem było cogito ergo sum = myślę więc jestem); s. metodyczny jest więc nie tyle stanowiskiem w kwestii możliwości poznania prawdy, co metodą uzyskiwania niezawodnego poznania.
- SCEPTYCYZM, SYNONIM: nieufność,...
- NIEUFNOŚĆ, SYNONIM: podejrzliwość,...
- PODEJRZLIWOŚĆ, SYNONIM: nieufność,...