Reklama

STARO-CERKIEWNO-SŁOWIAŃSKI JĘZYK

język przekładów Pisma Świętego, dokonywanych w IX w. przez Cyryla (Konstantego) i Metodego, apostołów Słowian; podstawą była gwara macedońska okolic Salonik, w zapisach posłużono się głagolicą, potem cyrylicą; przez wieki stanowił podstawę j. lit. Bułgarów, Serbów, Chorwatów, wsch. Słowian, nawet niesłowiańskich Rumunów.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama