jedna z 6 indyjskich ortodoksyjnych bramińskich szkół filoz.; gł. podstawy w. zostały wyłożone w powstałym w III lub IV w. n.e. traktacie Brahmasutra autorstwa Badarajany i późniejszych (po V w.) komentarzach Gaudapady. Punktem wyjścia w. jest monizm, przekonanie, że cała materia jest przejawem ducha tj. Brahmy; nasze wrażenia zmysłowe to tylko maja (iluzja); niezliczone dusze nabierają cech indywidualnych z powodu podejmowanych pod wpływem niewiedzy działań, które określają ich przyszłe wcielenia. Dlatego zwolennicy w. są zwolennikami obojętności względem otaczającego ich świata i podkreślają rolę kontemplacji, konieczności zaniku percepcji zjawisk zewn., wyciszenia świadomości i skupienie się na brahmanie, wyższej rzeczywistości.
WACZASPATIMIŚRA, INDYJSKA FILOZOFIA, DARSIANA, INDYJSKA FILOZOFIA, SANHITA
- RAMANUDŻA, (ok. 1050-1137)