(ok. 1068-1121)
teolog i filozof; nauczał w szkole katedralnej Notre-Dame w Paryżu, gdzie jego uczniem był Abelard, który z czasem stał się jego gł. polemistą i krytykiem; znękany polemiką z Abelardem złożył godność archidiakona Notre-Dame i wstąpił do kanoników regularnych; pod jego kierownictwem podparyski klasztor św. Wiktora stał się ośrodkiem niezależnej, drugiej szkoły paryskiej. Pozostawił pisma teologiczne De eucharistia i Sententiae, natomiast poglądy filoz. W. znamy gł. za pośrednictwem Historii moich niedoli Abelarda.
- BERNARD Z CLAIRVAUX, (1090-1153)