teologia stosująca w poznaniu Boga metodę negacji, antynomii, paradoksu i kontemplacji mistycznej; przyjęła się gł. w Kościele Wsch. (jej odpowiednikiem w Kościele Zach. jest teologia negatywna); w myśli teologicznej Wschodu wynika ona z przekonania o bezsensie wszelkich ludzkich wysiłków zmierzających do zbliżenia się intelektualnego do absolutnej tajemnicy Boga, toteż każde nasze pozytywne twierdzenie o Bogu musi być ograniczone zastrzeżeniem, że Bóg nieskończenie przekracza wszelkie nasze kategorie, które w znikomym stopniu oddają jego nieskończoną istotę.
APOFATYCZNA TEOLOGIA
Religie, księgi