(1904-72)
powieściopisarz, nowelista, dramaturg. Debiutował jako dziennikarz w jęz. ros. Autor wielu powieści, m.in. Biali bracia (1931), Szpital Czerwonego Krzyża (1959), Dygresje na temat kaloszy (1966), W rzecz wstąpić (1968), Słowacki wysp tropikalnych (1969), Kotły Beethovenowskie (1970), Różowe krowy i szare scandalie (1970), Miłosny atlas anatomiczny (1974), których tematem jest ironiczna analiza stereotypów myślenia i postępowania, obsesji, kompleksów, snobizmów, kształtujących się w życiu towarzyskim, zawodowym, rodzinnym, erotycznym. Polem obserwacji są dla pisarza środowisko mieszczańskie, urzędnicze, sfery ziemiańskie i dyplomatyczne. Rozgłos w elitarnych środowiskach czytelniczych zyskała Zazdrość i medycyna (1932), w której Ch. za pomocą techniki symultanizmu kreował napięcie, dramatyczne rozwiązanie małżeńskiego konfliktu, stając się w dwudziestoleciu międzywojennym współtwórcą prozy psychol.
- Choromański Michał, (1904-72)
- CHOROMAŃSKI Michał, (1904-72)
- MICHAŁ, Pochodzenia hebrajskiego,...