rodzaje - ze względu na podmiot wypowiedzi i jej formę wyróżniamy: f. fabularny (odpowiednik epiki i dramatu), który opowiada o zdarzeniach najczęściej fikcyjnych, w układzie przyczynowo-skutkowym, elementem łączącym wydarzenia, a zarazem motorem akcji są postacie bohaterów; f. poetycki (odpowiednik liryki), zwykle afabularny, posługuje się symbolem, metaforą, alegorią; dominuje funkcja estetyczna; np.: Dziewice z ciortem P. Szulkina, Ładny dzień J.J. Kolskiego; f. oświatowy ma cechy lit. nauk.; jego celem jest upowszechnienie wiadomości z jakiejś dziedziny wiedzy; odmianą jest f. popularnonaukowy, który ma zastosowanie w edukacji (np. filmy o sztuce, biografie) - f. dydaktyczny, albo w nauce - f. badawczy; f. dokumentalny (odpowiednik twórczości dziennikarskiej) opowiada o prawdziwych wydarzeniach, występują w nim autentyczne miejsca i bohaterowie. Spośród filmów dokumentalnych można wyodrębnić reportaż, publicystykę filmową, felieton filmowy, kronikę, f. montażowy.
film
Słownik języka polskiego