Reklama

Horacy, Quintus Horatius Flaccus

(65-8 p.n.e.)

jeden znajwiększych liryków rzym., dzięki wsparciu Wergiliusza poznał izaprzyjaźnił się zMecenasem, który wprowadził go na dwór cesarza Augusta. Zpoczątkowego okresu twórczości H. pochodzą wzorowane na utworach Lucyliusza doskonałe wformie Satyry, wktórych ośmieszał ludzkie wady isłabości. H. odwołując się do bogactwa liryki greckiej (m.in. Safony, Anakreonta, Pindara) tworzył bogate wmiary wierszowe Pieśni, zwane też odami, otematyce miłosnej, biesiadnej, politycznej, filozoficznej iokolicznościowej. Propagował wnich wyznawany przez siebie epikureizm, upowszechnił dwie ważne zasady życiowe aurea mediocritas i carpe diem. H. jest też autorem Epod skierowanych przeciw złośliwym krytykom imarnym poetom oraz Listów poruszających zagadnienia filozoficzne iliterackie, wydanych wdwu księgach. Znany jest wśród nich List do Pizonów będący wykładem sztuki poetyckiej, który, podobnie jak Poetyka Arystotelesa, był podstawą europejskiej poetyki aż do pocz. XIX w. Do niego nawiązuje wswym wierszu Ars poetica? Cz. Miłosz.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama