(65-8 p.n.e.)
jeden zwybitniejszych liryków rzym. Urodził się wWenuzji jako syn wyzwoleńca; cieszył się poparciem protektora poetów Mecenasa. Na zachowaną wcałości twórczość H. składają się: dwie księgi Satyr, wzorowanych na utworach Lucyliusza iMenipposa zGadary, obnażających wady isłabostki ludzkie; Epody, satyryczne wiersze skierowane przeciwko lichym poetom, krytykom ilichwiarzom. Wieczną sławę zapewniły H.Pieśni (Carmina), zw. też odami, liryczne wiersze otreści osobistej ipolit., wzorowane na twórczości Alkajosa, Safony iAnakreonta. W17 r. powstała Pieśń stulecia, przygotowana zmyślą onadchodzącym nowym wieku, oraz dwie księgi Listów, wierszowanych gawęd polemicznych idydaktycznych na tematy filoz.-lit.; najsłynniejszy znich jest List do Pizonów ( Ars poetica), będący esejem opoezji, dramacie, omawiający teorię poetyki; do pocz. XIX w. wzór dla europ. liryki. H. wywarł wpływ na twórczość m.in. Petrarki, J.Kochanowskiego, M.K.Sarbiewskiego.
- Horacy, Quintus Horatius Flaccus, (65-8 p.n.e.)
- Horacy, ( albo : Horacjusz ),...
- HORACY, Quintus Horatius Flaccus...