(łac. inversio = odwrócenie)
przestawny szyk wyrazów wzdaniu; eksponuje niezwykłą, kunsztowną mowę poetycką, podkreśla znaczeniową iemocjonalną wartość, bywa też efektem brzmieniowym iwersyfikacyjnym; typowy środek składniowy liryki barokowej iklasycystycznej. I. czasowa fabuły polega na zakłóceniu chronologicznego następstwa zdarzeń, np. w Lalce B.Prusa, wW poszukiwaniu straconego czasu M. Prousta, wGranicy Z. Nałkowskiej.
- Tańczący jastrząb, (1964)
- szyk wyrazów, kolejność wyrazów...
- Zazdrość i medycyna, (1933)