(1912-95)
dramaturg ipisarz franc. pochodzenia rumuńskiego, członek Akademii Francuskiej. Jeden ztwórców teatru absurdu. Źródeł twórczości I. można szukać winspiracji twórczością A. Jarry’ego,w surrealizmie, wpsychologii głębi. I. podejmuje problemy satyry społ. ipolit., posługuje się groteską, absurdem, nonsensem, parodią ifantastyką. OŁysej śpiewaczce (1950) - swoim pierwszym po wojnie dramacie absurdu, powiedział, że jest to "tragedia języka". I. porusza problemy braku porozumienia, przytłoczenia otępiającą codziennością. Pisze jednoaktówki (np. Lekcja, 1951; Krzesła, 1952; Gra wzabijanego), sztuki pełnospektaklowe (Amadeusz albo jak się go pozbyć, 1954, Nosorożec, 1959), powieść (Le Solitaire, 1973), szkice zteorii teatru. Dramaty I. znakomicie poddają się teatralnym regułom farsy (Mordercy do wynajęcia, 1958). I. przedstawiając bezsens współczesnego życia powołał bohatera onazwisku Brenger - człowieka wrażliwego, poczuwającego się do odpowiedzialności za ludzkość, przeciwstawiającego się okrucieństwu. Jest we współczesnej rzeczywistości bezsilnym, słabym, naiwnym antybohaterem.
- Ionesco Eugne, (1912-94)
- EUGENIUSZ, Pochodzenia greckiego,...