konceptualizm, sztuka pojęciowa; nazwa po raz pierwszy została użyta przez H. Flynta w1961 r., azastosowana w1967 r. przez S. Le Witta (jednego znajwybitniejszych przedstawicieli minimal-artu). Rozwinęła się wdużej mierze dzięki działalności amer. marszanda S. Siegelauba ijego galerii. Pojęciem k.sz. określa się szeroki obszar zjawisk artystycznych ocharakterze awangardowym, szczególnie zl. 60. i70. XX w., wktórych istotną funkcję pełni intelekt. Nurt ten wsztuce obejmuje zarazem rozważania teoretyczne, obiekty sztuki, anawet realizację dzieła zapisaną jako koncepcja. Wmiejsce dzieła sztuki stawia problem sztuki (B. Vautier). Zakłada możliwość istnienia dzieła wformie akcji, działania lub procesu twórczego, bez konieczności skończonego efektu. Twórcom k.chodziło ozwrócenie uwagi na aspekt myślowy, na refleksję zarówno nad sztuką, jak inad rzeczywistością. Wradykalnej formie k.sz. negowała materialne wartości dzieła, co m.in. dało dzieła sztuki niemożliwej. Głównymi przedstawicielami k.sz. byli J. Kosuth, D. Huebler, R.Barry, S. Le Witt, R. Morris, O. Kawara, T. Atkinson, M. Baldwin iin.
- SZTUKA KONCEPTUALNA, .
- KONCEPTUALIZM, sztuka konceptualna
- STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI SZTUKA, najwcześniejsze przejawy...