strategie twórcze poetów iplastyków mające na celu twórczość wyrażaną znakiem. Określa tekst wizualny (czasem dźwiękowy) zapisany za pomocą słowa sprowadzonego do funkcji znaku. Termin w1908 r. użyty przez E. Fenollosy, odegrał istotną rolę wkształtowaniu całej XX-w. estetyki poezji wizualnej. Początku k.p. można upatrywać wletryzmie - doświadczeniach związanych ze znakiem wletrycznych obrazach, tekstach, filmie, wypowiedzi twórczej łączącej doświadczenia malarskie, literaturę, inscenizację-akcję lub film, oraz wwizualnej poezji Wschodu, zwł. wwierszach Ho Szi Mina Gra słów pisanych wwięzieniach chińskich ok. 1942. Za datę ukonstytuowania ruchu konkretystycznego przyjmuje się 1955 r. (E. Gomringer iD. Pignatari wUlm określili wspólne strategie twórcze ruchu). Zob. też konkretna muzyka, poezja wizualna.
- Ballady i romanse, cykl poetycki A. Mickiewicza,...
- nawiązania do średniowiecza, najczęściej występują...
- adresat dzieła literackiego, konkretny jego czytelnik...