(1469-1527) - pisarz wł., prozaik, historyk, dyplomata; twórca doktryny polit. zwanej makiawelizmem. Znany wlit. jako autor rozprawy Osztuce wojennej, Historii florenckich, komedii Mandragora, przede wszystkim jednak jako autor Księcia (1513, wyd. 1532), zwięzłej rozprawy osztuce rządzenia, wktórej odważył się przeprowadzić rozdział między polityką amoralnością; tytułowy bohater dla dobra państwa miał zdaniem M. prawo posługiwać się wszelkimi środkami, być zarazem "lisem ilwem". Utwór ceniony wrenesansowej europ. myśli polit., zainspirował A. Mickiewicza podczas pisania powieści poetyckiej Konrad Wallenrod (1828). Ważnym utworem M. są również Rozważania nad pierwszym dziesięcioksięgiem Historii Rzymu Liwiusza (1520), rodzaj komentarza polit., hist. iuzupełnienia Księcia. Jeśli Książę traktuje ostworzeniu państwa nowego typu, to Rozważania… dotyczą utrwalenia bytu państwa już istniejącego.
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527)
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527)
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527)