(1469-1527)
wł. pisarz, historyk, dyplomata, autor doktryny polit. nazwanej od jego imienia makiawelizmem. Ur. wniezamożnej rodzinie szlacheckiej, był sekretarzem Kancelarii Dziesięciu wrepublice florenckiej, posłował do władców wł. iobcych; po upadku republiki usunięty zsłużby. Główne dzieła M. to: Uwagi Machiavella wysnute zLiwiusza historii rzymskiej (1531), Istorie fiorentine (1532), uznana za najlepszą komedię odrodzenia Mandragora (1521) oraz najsłynniejsze dzieło, Książę (1513, wyd. 1532), stanowiące wykładnię makiawelizmu. Wutworze, będącym traktatem osztuce rządzenia, M.przeprowadza rozdział między polityką amoralnością, zaleca stosowanie podstępu, przemocy iobłudy przy realizacji zamierzeń uznanych za godziwe, wmyśl zasady "cel uświęca środki". Ratunek dla pogrążonych wkryzysie polit. Włoch pisarz upatruje wosobie tytułowego księcia, jednostki nieprzeciętnej, władcy, który dla dobra państwa nie zawaha się użyć wszystkich możliwych sposobów, będzie "lisem ilwem". M. jako pierwszy postulował konieczność zjednoczenia kraju iwyswobodzenia Włoch od obcych najeźdźców. Uważa się go za odkrywcę pojęcia "racji stanu" ipierwszego teoretyka powszechnego obowiązku służby wojskowej. Dzieło tłum. na wiele jęz. spotkało się ze skrajnym przyjęciem, od zachwytu po obelgi; wPolsce wyd. po raz pierwszy w1868r.
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527) - pisarz...
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527)
- Machiavelli Niccolo, (1469-1527)