(1884-1953)
poeta, powieściopisarz, felietonista, autor książek dla dzieci i młodzieży, recenzent lit. i teatr. Debiut poet. to zbiór wierszy Połów gwiazd (1908), natomiast powodzenie przyniosły autorowi nowele humorystyczne pt. Rzeczy wesołe (1909). Zebrane recenzje teatr. ukazały się w 2 tomach Dusze z papieru (1911). Poezja o cechach romant. to liryki Narodziny serca (1918) i Zabawa w szczęście (1912), zawierająca jeden z najpiękniejszych utworów, Balladę o św. Jerzym. Humoreski i felietony pełne dowcipu ukazały się w zbiorach, m.in. Awantury arabskie (1913), Wycinanki (1925), Żywot pani i inne świecidełka (1929), Kartki z kalendarza (1939). Książki dla dzieci to Szewc Kopytko i kaczor Kwak (1912) ze wznowieniem w Bardzo dziwnych bajkach (1916), także Przygody Koziołka Matołka (t. 1-4, 1933-34) oraz Awantury i wybryki małej małpki Fiki Miki (cz. 1-2, 1935-36). Perły i wieprze (1915) to powieść z życia bohemy, wspomnienia dzieciństwa zaś opisane są w Bezgrzesznych latach (1925). Znakomite listy z Zakopanego i Sopotu ukazały się w tomie Listy zebrane (1929). Szczególną popularność zyskał M. wśród młodzieży prezentując w utworach szlachetną postawę swoich bohaterów, wiarę w sprawiedliwość i dobroć, współczucie dla skrzywdzonych. Najbardziej znane pozycje tego nurtu to m.in.: O dwóch takich, co ukradli księżyc (1928), Panna z mokrą głową (1933), Awantura o Basię (1937), Szatan z siódmej klasy (1937), Szaleństwa panny Ewy (1957). Większość tych pozycji miała wiele wznowień, niektóre przeniesiono na ekran. Honorowy obywatel Zakopanego (1929), gdzie otwarto muzeum biograficzne M. (1966).
- Makuszyński Kornel, (1884-1953)
- MAKUSZYŃSKI, Kornel (1884-1953)
- KORNEL, Pochodzenia łacińskiego,...