(1875-1955)
powieściopisarz niem., laureat Nagrody Nobla (1929). Już pierwsza powieść Buddenbrookowie (1901), rodzaj kroniki 4 pokoleń kupców hanzeatyckich, przyniosła mu światowy rozgłos iniezależność finansową. Problem wyobcowania artysty, wynikający po części zchoroby irealności śmierci, zawarł wnowelach Tristan (1903), Tonio Krőger (1903) iŚmierć wWenecji (1912) oraz wpowieści Królewska Wysokość (1909). Pewną kontynuację tego wątku znajdujemy wdrugiej wielkiej powieści M. Czarodziejska góra (1924), która jest symbolicznym obrazem duchowego kryzysu Europy wprzededniu Iwojny światowej. Pisarz wnikliwie oceniał zmiany polit. zachodzące wNiemczech, aprzed faszyzmem ostrzegał wnoweli Mario iczarodziej (1930). Wokresie poprzedzającym wybuch II wojny światowej powstała jeszcze tetralogia biblijna Józef ijego bracia (1933-43) oraz poetycka powieść o J.W. Goethem Lotta wWeimarze (1939). Kolejna wybitna pozycja wdorobku M. to powieść Doktor Faustus (1947). Autor posługując się formą pamiętnika przedstawia destrukcyjny wpływ fałszywych idei na pojedynczego twórcę icały naród. Ostatnie powieści to Wybraniec (1951) iironicznie łotrzykowska Wyznania hochsztaplera Feliksa Krulla (1954). M.był również znakomitym eseistą, autorem studiów lit. m.in. oJ.W. Goethem, F. Schillerze, F.W. Nietzschem, L. Tołstoju, F. Dostojewskim. Zpozycji autobiograficznych należy wymienić m.in. Jak powstał Doktor Faustus (1949), Listy (wyd. pol. t. 1-3, 1966-73), Osobie. Wybór pism autobiograficznych (wyd. pol. 1971).
- Mann Thomas, (1875-1955)
- Mann Thomas, (1875-1955)
- MANN, Thomas (1875-1955)