(1884-1954)
prozaik, dramatopisarka, publicystka, wiceprezes PEN Clubu, członek PAL (od 1933), zaangażowana wprace Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich wPolsce. Debiut poetycki na łamach "Przeglądu Tygodniowego" w1918 r., wczesne utwory powieściowe Książę (1907), Rówieśnice (1909), Narcyza (1910), Węże iróże (1915) oraz zbiory nowel Koteczka, czyli Białe tulipany (1909) iLustra (1913) zawierają próbę analizy odrębności psychiki kobiecej. Zmienność osobowości wczasie ijej relacje do zjawisk uniwersalnych oraz formowanie człowieka przez fakty irole społeczne to główne zagadnienia późniejszych powieści Romans Teresy Hennert (1924), Niedobra miłość (1928) oraz dramatów Dom kobiet (1930) iDzień jego powrotu (1931). Ewolucja powieści międzywojennej: zwrot do powszedniości iautentyczności, nobilitacja dokumentu, zmiany wsposobie kreowania bohatera ikomponowania treści, wywarła wpływ także na twórczość N. Autorski protest przeciwko tendencjom nacjonalistycznym ikrytykę stosunków społ.-polit. wpowojennej Europie zawiera powieść Choucas (1927). Świetne dzieło prozy pol. lat międzywojennych Granica (1935) to rozważania natury moralnej oodpowiedzialności człowieka za swe decyzje iczyny, wyrazem fascynacji psychologią miłości, cierpienia, zła iśmierci jest powieść Niecierpliwi (1939). Znaczącą pozycją wdorobku N. jest zbiór opowiadań Medaliony (1946), swoiste arcydzieło małej formy lit., wktórej uwaga autorki skoncentrowana została na relacjonowaniu faktów ukazujących wpływ hitlerowskiego systemu eksterminacji na degradację osobowości człowieka. Do klasycznej formy "charakteru" powraca N. wzbiorze miniatur Charaktery dawne iostatnie (1948). Już pośmiertnie ukazuje się tom esejów Widzenie bliskie idalekie (1957) oraz wybitny dokument obserwacji psychologicznej wzbogaconej osobistym komentarzem Dzienniki (t.1-4, 1975-88).
- Nałkowska Zofia, (1884-1954)
- NAŁKOWSKA, Zofia (1884-1954)
- ZOFIA, Pochodzenia greckiego,...