(gr. Paian, Paion = uzdrowiciel, przydomek Apollina)
wantycznej liryce rel. pieśń dziękczynna, której adresatem najczęściej był Apollo; gatunek uprawiany przez poetów gr., m.in. Symonidesa zKeos, Pindara. Wtradycji dalszej pieśń pochwalna, utrzymana wpatetycznym, wzniosłym stylu na cześć ojczyzny, bohaterów, wpoezji klasycystycznej na równi zinnymi gat. lirycznymi: dytyrambem, odą ielegią.