(1909-64)
poeta iprozaik; przed wojną związany zmiesięcznikiem "Okolica Poetów" (po 1934) oraz poetami skupionymi wkręgu
J. Czechowicza. Debiutował tomem wierszy Alfabet oczu (1935), kolejne tomiki poezji to m.in. Legendy dnia inocy (1935), Obłoki wiosenne (1938), Dom rodzinny (1947), Linia ognia (1947), Szczęście icierpienie (1958), Zaklinania (1963). Cechą poezji P. jest obecność motywów zaczerpniętych ztradycji ludowej, korzystanie zwłasnych obserwacji dotyczących życia wsi ichłopskiej egzystencji. Autor autobiograficznej powieści Młodość Jasia Kunefała (1938; Nagroda Młodych PAL), kolejnych powieści: Białowiejskie noce (1939), Nagi grom (1947), Ucieczka zmiejsc ukochanych (1948), Plama (1963), Odmieniec (1964), oraz Notatnika poetyckiego (wyd. 1966, pośmiertnie). Poezja iproza P. wyrażają iopisują wiejski autentyzm, rozterki ipragnienia inteligenta pochodzącego
ze wsi. Od 1965 nagroda literacka im. S.Piętaka przyznawana jest młodym twórcom.
- Piętak Stanisław, (1909-64)
- PIĘTAK, Stanisław (1909-64)
- STANISŁAW, Pochodzenia starosłowiańskiego,...