Reklama

poezja metafizyczna

oryginalny nurt barokowej poezji ang. XVII w.; reprezentanci: J. Donne, Th. Traherne, R. Crashaw, G. Herbert, H. Vaughan. Związani ze światopoglądem chrześc. i postawą żarliwej wiary, modlitwy, tworzyli poezję intelektualną wyrosłą z europ. barokowego niepokoju, atmosfery niepewności, świadcząc utworami lirycznymi o wielkości i głębi zawierzenia Bogu. W liryce pol. nurt p.m. reprezentowali poeci XVII w., m.in.: M. Sęp Szarzyński, Z. Morsztyn, D. Naborowski, S. Grabowiecki. P.m. oddziałała na lirykę współcz. (m.in. Cz. Miłosz, Z. Herbert, R. Krynicki, A. Zagajewski, W. Bąk, A. Kamieńska, J. Polkowski, M. Skwarnicki, księża poeci).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama