charakteryzuje się wysokim stopniem metaświadomości twórczej; odwołuje się najchętniej do standardowych przedstawień wizualnych, innych filmów, komiksów, reklamy, wideoklipów; za reprezentacyjne p.f. uchodzą dzieła D. Lyncha: Blue Velvet (1986), Dzikość serca (1989), Miasteczko Twin Peaks (1989). Cechy p. f.: mnogość perfekcyjnie zrealizowanych efektów, piękne zdjęcia i muzyka; kwestionowanie znaczeń i związków przyczynowo-skutkowych; odwołanie się do współczesnej kultury amer., jej tradycji, New Age i schematów kultury masowej. Wśród twórców europ. za najwybitniejszego filmowego postmodernistę uchodzi P. Greenaway: Kontrakt rysownika (1982), Brzuch architekta (1987), Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek (1989). P.f. charakteryzuje nastrój dekadencji i wyrafinowana forma, szczególna uroda plastyczna - obrazy filmowe przywołują motywy z dziejów malarstwa, rzeźby, architektury. Inne typowe filmy tego nurtu: Batman T. Burtona i Kto wrobił królika Rogera R. Zameckisa - w całości zbudowane z cytatów klasyki filmowej, posługujące się pastiszem i eklektyzmem gatunkowym.
- autotematyzm, (gr. autós = sam)
- intertekstualność, 1) Zjawisko wkulturze,...
- STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI MUZYKA PROFESJONALNA, pojawiła się w chwili,...