(1871-1922)
pisarz franc. W latach młodości jako bywalec salonów i modnych kurortów obserwował życie spotykanych ludzi, z wyjątkową intuicją przenikał ich psychikę, oceniał motywy postępowania. W tym okresie zaczął pisać kroniki z życia salonów i różne impresje lit. Brat pisarza Robert zebrał te drobiazgi z lat 1897-1921 i ogłosił w tomie Kroniki (1927). Debiut P. stanowi tom opowiadań i wierszy Rozrywki i dni (1896). Głównym dziełem P. jest cykl powieściowy zatytułowany W poszukiwaniu straconego czasu, ukazujący obraz hist.-obyczajowy społeczeństwa franc. na przełomie XIX i XX wieku. Jest to swoisty pamiętnik, bez tradycyjnej intrygi, chronologia nie rządzi akcją, a teraźniejszość, przyszłość i przeszłość wzajemnie się przenikają, czas fizyczny autor próbuje zastąpić czasem wewnętrznym człowieka, czasem wspomnień. Za życia pisarza ukazały się 4 części tego cyklu: W stronę Swanna, W cieniu zakwitających dziewcząt, W stronę Guermantes, Sodoma i Gomora (1913-22). Pozostałe 3 tomy opublikowano po śmierci autora, tj. Uwięziona (1923), Nie ma Albertyny (1925), Czas odnaleziony (1927). W jego dorobku znajduje się również tom esejów Pastisze i mieszaniny (1919), zbiór szkiców o lit. i malarstwie Przeciw Sainte-Beuve’owi (1954) oraz pisana w latach 1895-1905 trzytomowa autobiograficzna powieść Jean Santeuil (wyd. 1952) i inne.
- Proust Marcel, (1871-1922)
- PROUST, Marcel (1871-1922)
- PROUST, Joseph Louis (1754-1826)...