(1759-1805)
niem. poeta, dramaturg. Zaczął pisać pod wpływem lektur Goethego, Szekspira iRousseau. Autor Zbójców (1781) iinnych sztuk, m.in. Sprzysiężenie Fieska wGenui (1783), Intryga imiłość, utworów, które były największymi osiągnięciami dramatycznymi okresu "burzy inaporu" wlit. niem., protestem poety przeciwko tyranii ipolit. zniewoleniu człowieka. Pod wpływem lektur filoz. I. Kanta powstały rozprawy estetyczne Owdzięku igodności (1793), Oestetycznym wychowaniu człowieka, wktórych postawił tezę, że dojrzałość moralną może ludziom zapewnić obcowanie ze sztukami pięknymi. Przyjaźń zGoethem zaowocowała wspólnym dziełem Ksenie (1796) oraz znakomitymi balladami, m.in. Żurawie Ibikusa, Pierścień Polikratesa, Nurek, Rękawiczka (przeł. przez A. Mickiewicza). Poemat dramatyczny Don Carlos (1787) to temat idei "wolności, prawdy isprawiedliwości". Autor trylogii dramatycznej Wallenstein (1800), dramatów Maria Stuart (1800), Dziewica Orleańska (1801), Wilhelm Tell (1804). Wliryce refleksyjnej europ. sławę zyskały: Do radości, Ideał ażycie, Pieśń odzwonie. Twórczość romantyczna Sch. wywarła wielki wpływ na lit. narod., zainspirowała wielu kompozytorów, m.in. L. van Beethovena (w IX symfonii Oda do radości), także twórców opery wł., m.in. G. Rossiniego Wilhelm Tell iG. Verdiego Zbójcy iDon Carlos.
- SCHILLER, Friedrich (1759-1805)...
- SCHILLER, Leon, właśc. L. Schiller...
- Schiller Friedrich von, (1759-1805)