(ur. 1913)
powieściopisarz franc., jeden ztwórców tzw. nowej powieści, laureat Nagrody Nobla (1985). Eksperyment lit., zktórym się identyfikował, nie był dla niego celem samym wsobie, lecz środkiem do określenia człowieka na tle procesów hist. Na początku drogi twórczej pozostawał pod wpływem W. Faulknera i A. Camusa. Ztego okresu pochodzi debiutancka powieść Oszust (1945) inastępna Naciągnięta linia (1947). Wdalszej pracy twórczej starał się uchwycić irracjonalne aspekty rzeczywistości, pokazać czas poza tłem historii, co znajdujemy wpowieści Wiatr (1957) inajgłośniejszym utworze Trawa (1959), który wyposażył wmotto zB. Pasternaka: "Nikt nie wierzy historii, nie widać jej, jak nie widać rośnięcia trawy". Hiszp. wojny domowej dotyczy Luksusowy hotel (1962), wypadków 1940 r. powieść Droga przez Flandrię (1960). Inne ważne tytuły autorstwa S. to arcydzieło Historia (1967), Bitwa pod Farsalą (1969), Ciała przewodzące (1971). WTryptyku (1973) zamknął swoje poszukiwania związków książki zmalarstwem ifilmem. Wtomie Zajęcia praktyczne (1975) próbuje wyjaśnić analogię między konstrukcją powieści abstrakcyjnej atwórczością hiszp. malarza irzeźbiarza J. Miró. Wjego dorobku znajdują się oprócz tego powieści Georgiki (1981) iAkacja (1988) oraz przesiąknięte ostrą satyrą Zaproszenie (1987), które napisał po spotkaniu intelektualistów wbyłym Związku Radzieckim.
- Simon Claude, (1913-86)
- SIMON, Claude (1913-2005)
- SIMON, Ludwik (1904-43)