nurt wdramaturgii l. 50. XX w., którego twórców łączyły podobne poglądy dotyczące ludzkiej egzystencji: poczucie bezsensu, bezcelowości, niemożności porozumienia się, poczucie zagrożenia iabsurdalna ocena świata. Nazwa pochodzi od określenia tego prądu przez ang. krytyka M. Esstina. Twórcy t.a. chętnie posługiwali się parodią, groteską, podkreślaniem absurdu inielogiczności motywów psychologicznych isytuacyjnych. Do autorów t.a. zalicza się: E. Ionesco, J. Geneta, H. Pintera, E. Albeego, S. Mrożka, aprzede wszystkim S. Becketta, którego Czekając na Godota zostało uznane za sztandarowe dzieło kierunku. Nurt ten zburzył konwencję dotychczasowego teatru imimo że trwał tylko niespełna 10 lat, miał ogromne znaczenie dla współczesnej dramaturgii irozwoju współczesnego teatru.
- TEATR ABSURDU, nurt dramaturgii lat...
- ABSURDU TEATR, nurt dramaturgii lat...
- absurd, (łac. absurdus = niedorzeczny)...