(biol.) jedna z form współżycia dwóch gatunków zwierząt, z których jeden (ofiara) staje się pożywieniem drugiego (drapieżcy); ograniczenie populacji ofiary przez populację drapieżcy pociąga za sobą zmniejszenie tej drugiej, natomiast wyginięcie drapieżcy powoduje nadmierny wzrost populacji ofiary; jeśli ofiarami są zwierzęta roślinożerne, to wytępienie drapieżników (np. wilków, lwów itd.) powoduje wzrost populacji roślinożerców, co na danym obszarze poważnie zakłóca równowagę biocenotyczną i wywołuje w rezultacie brak pożywienia roślinnego; tym samym ulegają wytępieniu zarówno drapieżcy, jak ich ofiary; do drapieżców zalicza się także rośliny mięsożerne (np. kanianka, rosiczka, darlingtonia).
TARCZÓWKI, TRZYSZCZE, JEŻOWCE, ŻARŁACZE, ŚLIMAKI, TEJU BRAZYLIJSKI, ŻÓŁWIE MORSKIE, ŻÓŁWIE, ŻYRYTWA, KARMAZYN
- drapieżnictwo, jeden z najczęściej...
- predacja, forma drapieżnictwa,...
- drapieżnik, nocne łowy drapieżnika,...