Reklama

Konwent Unii Europejskiej

– powołany przez szefów rządów państw Unii Europejskiej na szczycie w Laeken w grudniu 2001, rozpoczął prace w lutym 2002. Przewodniczącym został Valery Giscard d’Estaing, wiceprzewodniczący to Guliano Amato i Jean-Luc Dehaene. Jego zadaniem było przygotowanie projektu instytucjonalnych reform poszerzonej Unii Europejskiej oraz nakreślenie długofalowej wizji przyszłej integracji europejskiej i rozwoju UE. Składa się ze stu pięciu członków i podobnej liczby zastępców. Obok przedstawicieli instytucji Unii Europejskiej i państw członkowskich wchodzili do niego także reprezentanci krajów kandydujących. Z Polski: poseł Józef Oleksy (zastępca posłanka Marta Fogler), senator Edmund Wittbrodt (zastępca Genowefa Grabowska), przedstawiciel rządu minister Danuta Hübner (zastępca Janusz Trzciński). Główne tematy obrad to m.in. podział uprawnień między Unię i jej państwa członkowskie, podział kompetencji między instytucje Unii, skuteczność polityki zewnętrznej UE i zwalczenie deficytu demokracji w Unii. W ramach K. działały grupy robocze ds. Subsydiarności, Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, Osobowości Prawnej UE, Parlamentów Narodowych, Kompetencji Uzupełniających, Reformy Ekonomicznej, Stosunków Zewnętrznych, Obrony, Uproszczenia (procedur i instrumentów), Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości, Spraw Socjalnych. Efektem spotkań były publikowane systematycznie opinie, dostępne powszechnie – jest to zatem pierwsze forum w dziejach UE, które ujawnia wyniki debat. K. zakończył swe prace w 2003. Przedstawił wówczas wnioski – w formie rekomendacji – na temat reform UE. Rekomendacje K. były przyjmowane w drodze konsensusu, przy czym przedstawiciele krajów kandydujących nie mogą ich zawetować. K. opracował dokument końcowy, zwany Konstytucją UE lub Traktatem Konstytucyjnym. Rezultaty prac zostały przedstawione przez przewodniczącego Radzie Europejskiej na szczycie w czerwcu 2003. Wraz z wynikami narodowych debat o przyszłości Unii dokument końcowy służył jako podstawa prac konferencji międzyrządowej w 2004, która podjęła ostateczną decyzję co do dalszych zmian w funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zob. też konstytucja Unii Europejskiej.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama