– nie podlegał przeglądowi prawa i dotyczy udziału Polski w instytucjach wspólnotowych, podziału głosów, języków urzędowych oraz zatrudnienia w instytucjach wspólnotowych. Mimo że negocjacje zostały otwarte i zamknięte 22 kwietnia 2002, w rzeczywistości rozdział ten negocjacjom nie podlegał, ponieważ wszystkie kraje kandydujące przyjmują postanowienia traktatu z Nicei. Opierając się na jego zapisach, ustalono następujące zasady reprezentacji Polski w poszczególnych instytucjach Wspólnoty: Parlament Europejski – 54 miejsca spośród 732 przewidzianych dla Parlamentu po rozszerzeniu; Rada Unii Europejskiej – 27 głosów spośród 321 po rozszerzeniu; Komisja Europejska – prawo do jednego komisarza; Trybunał Sprawiedliwości – prawo nominowania jednego sędziego, a w Sądzie Pierwszej Instancji, – co najmniej jednego; Trybunał Obrachunkowy – jeden z członków będzie obywatelem polskim; Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów – Polska otrzyma dwadzieścia jeden miejsc w każdym z komitetów; Europejski Bank Centralny – od chwili uzyskania członkostwa Polska będzie reprezentowana przez prezesa Narodowego Banku Polskiego, od momentu wejścia do Unii Gospodarczej i Walutowej prezes NBP będzie również członkiem Rady Zarządzającej EBC; Europejski Bank Inwestycyjny – od dnia akcesji Polska stanie się akcjonariuszem banku i będzie reprezentowana przez jednego członka w zarządzie banku oraz przez odpowiednią liczbę personelu kierowniczego w Radzie Dyrektorów; inne komitety: Polska będzie uczestniczyła w pracach innych komitetów powoływanych na podstawie obowiązującego prawa; agencje – obecnie we Wspólnotach działa trzynaście różnych agencji powoływanych na podstawie przepisów prawa wtórnego. Jeszcze przed datą członkostwa Polska uczestniczyła w pracach tych agencji na podstawie odpowiednich umów. Po akcesji w agencjach tych znajdzie zatrudnienie odpowiednia liczba obywateli polskich. Obszar ten obejmuje także postanowienia dotyczące języków urzędowych. Zgodnie z obowiązującym w Unii prawem język polski stanie się jednym z języków oficjalnych Wspólnot. W okresie między podpisaniem Traktatu Akcesyjnego a datą uzyskania członkostwa Polska wraz z pozostałymi kandydatami będzie miała status „aktywnego obserwatora”, co oznacza, że na podstawie zgody instytucji unijnych przedstawiciele krajów kandydujących będą uczestniczyć, bez prawa zabierania głosu, w obradach Rady Unii Europejskiej, Komitetu Stałych Przedstawicieli oraz w grupach roboczych Rady UE i Komisji Europejskiej, a także innych organach Unii. Polska będzie również informowana na bieżąco o pracach instytucji unijnych. Uzgodnienia te sytuują Polskę wśród krajów dużych i umożliwiają pełne współdecydowanie w obszarach objętych kompetencjami Wspólnoty.
- obszary negocjacyjne, – tematyczne grupowanie...
- przegląd prawa, ( screening ) – właściwe...
- POLSKA. PROCES INTEGRACJI EUROPEJSKIEJ, Integracja z Wspólnotami...