– w myśl konwencji dublińskiej cudzoziemiec, czyli każda osoba niebędąca obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, który złożył wniosek o azyl w jednym z państw członkowskich i oczekuje na podjęcie ostatecznej decyzji. Pojęcie osoby ubiegającej się o azyl jest szersze od pojęcia osoby ubiegającej się o status uchodźcy w rozumieniu konwencji genewskiej z 1951 o statusie uchodźców. Oprócz przewidzianych tam przyczyn opuszczenia kraju obywatelstwa lub kraju stałego zamieszkania istnieją bowiem inne przyczyny zmuszające do opuszczenia danego kraju, np. obawa przed skutkami wojny, złe warunki materialne, katastrofy naturalne. W państwach członkowskich Unii Europejskiej pojęcie osoby ubiegającej się o azyl jest jednak tożsame z pojęciem osoby ubiegającej się o status uchodźcy konwencyjnego, gdyż – zgodnie z definicją zawartą w konwencji dublińskiej – wnioskiem o azyl jest wniosek, w którym cudzoziemiec zwraca się do państwa członkowskiego z prośbą o ochronę na podstawie konwencji genewskiej, powołując się na status uchodźcy w rozumieniu art. 1 tejże konwencji w wersji protokołu nowojorskiego. Obywatel państwa trzeciego, składający w państwie członkowskim UE wniosek o azyl, ubiega się zatem o nadanie mu statusu uchodźcy w rozumieniu uregulowań konwencyjnych. Zob. też status osoby ubiegającej się o azyl.
- wniosek o azyl oczywiście bezzasadny, – w myśl tzw. pierwszej...
- system dubliński, – system ustanowiony...
- system Schengen, – został stworzony...