– jeden z instrumentów wspólnotowej polityki konkurencji uregulowany w art. 82 TWE. Nadużywaniem pozycji dominującej na wspólnym rynku lub znacznej jego części przez jedno lub kilka przedsiębiorstw jest takie działanie, które niekorzystnie wpływa na handel między państwami członkowskimi. Nadużycie pozycji dominującej może polegać na: 1. narzucaniu (bezpośrednim lub pośrednim) nieuczciwych cen lub innych warunków handlu; 2. ograniczaniu produkcji, rynku lub postępu technicznego ze szkodą dla konsumentów; 3. stosowaniu różnych warunków do podobnych transakcji z różnymi kontrahentami; 4. uzależnieniu zawarcia umowy od przyjęcia od kontrahenta dodatkowych zobowiązań, nie mających związku z przedmiotem umowy. Pozycję dominującą ustala się w odniesieniu do rynku właściwego (relewantnego). Samo posiadanie pozycji dominującej na rynku, mierzonej wielkością przedsiębiorstw oraz wartością jego sprzedaży, nie jest zabronione.
- pozycja dominująca, – zgodnie z wykładnią...
- polityka konkurencji, – polityka polegająca...
- obszar negocjacyjny nr 6, Polityka konkurencji, – zasadniczym celem...