właśc. Barfolomiej Kiriłowicz, święty (1314-92)
mnich rosyjski, którego działalność wpłynęła na odnowę ducha religijnego na Rusi, a klasztor św. Trójcy w Zagorsku (gdzie żył) uczyniła świętym miejscem i centrum świadomości plemiennej Wielkorusów; klasztor ten był także ośr. kultury (pierwsza szkoła klasztorna po inwazji mongolskiej) oraz chrystianizacji płn. terenów obecnej Rosji (uczniowie S. założyli na tych terenach 75 klasztorów); S. zyskał sławę jako asceta i nauczyciel (uczył nawet chłopów lepszej uprawy ziemi), pełnił funkcje polit. jako poseł do rozdrobnionych księstw ruskich, które książę Moskwy, Dymitr Doński, chciał zjednoczyć pod swoją władzą; uważa się, że kazania Sergiusza przyczyniły się do organizacji wspólnych sił ruskich, które 1380 pokonały Tatarów na Kulikowym Polu; po zwycięstwie uznano go za świętego opiekuna Rusi; nie pozostawił dzieł pisanych, jednak jego nauki i kazania oraz doktryna monastyczna przetrwały w ustnym przekazie, stając się ważnym składnikiem ducha religijnego Rosji.
- SERGIUSZ, Pochodzenia łacińskiego,...
- BARTŁOMIEJ, Pochodzenia aramejskiego,...