Faust, właśc. Fausto Sozzini, łac. Faustus Socinus (1539-1604)
bratanek Leliusza, włoski myśliciel religijny; początkowo sekretarz na dworze księcia florenckiego I.G. Orsiniego; 1574 osiedlił się w Bazylei, 1579 osiadł na stałe w Polsce, gdzie zmarł w Lusławicach; nawiązał ścisłe kontakty ze zborem Braci Polskich, brał udział w ich synodach i pisał traktaty w obronie ich doktryny, jakkolwiek formalnie (z powodu różnic poglądów na rolę chrztu) do zboru nie należał; dążył do wyeliminowania z doktryny chrześc. dogmatu o Św. Trójcy, w opozycji do ortodoksji utrzymywał, że rola Chrystusa nie polega na odkupieniu ludzkich grzechów, ale wskazaniu drogi, którą ludzie mają postępować, by uzyskać zbawienie, krytykował dogmat o grzechu pierworodnym. Poglądy S., które były początkowo przez nich krytykowane, pod koniec XVI w. jako socynianizm stały się oficjalną religijną doktryną pol. arian. Gł. dzieła: De Jesu Christo salvatore, De statu primi hominis ante lapsum i De Sacrae Scripturae Auctoritate (napisane w Krakowie).
- SOCYN, Leliusz, właśc. Lelio...
- RAKOWSKI KATECHIZM, pierwsze zestawienie...
- SZOMAN, Jerzy, Schoman (1530-91)...