Postacie związane z życiem religijnym (święci, teolodzy, duchowni)
Reklama
(hebr. Jeszua, Jehoszua - Jahwe zbawia) gr. Iesous to imię własne, identyczne nosił Jozue; gr. Christos znaczy Pomazaniec, określenie J.Ch. jest więc połączeniem imienia własnego (Jezus) i nazwy posłannictwa (Chrystus), co wskazuje na nierozdzielne powiązanie osoby z przedmiotem wiary chrześcijaństwa, którego J.Ch. był założycielem. Według jest synem Boga zrodzonym z Dziewicy Marii, drugą osobą Trójcy, współistnieją w nim natury boska i ludzka. J.Ch. urodził się jako Żyd w Betlejem za panowania Heroda Wielkiego, a więc przed 4 r. p.n.e. (rok śmierci Heroda). Historyczne istnienie J.Ch. potwierdzają nie tylko Ewangelie, ale także świadectwa żydowskie (Józef Flawiusz, Talmud) i rzymskie (Tacyt, Swetoniusz, Pliniusz Młodszy). Wg Ewangelii po urodzinach J.Ch. rodzina zmuszona była do ucieczki do Egiptu przed prześladowaniami Heroda, po jego śmierci i powrocie osiedli w Nazarecie, gdzie J.Ch. spędził dzieciństwo i młodość, o których mamy niewiele wiadomości. Ok. 27 roku życia rozpoczął działalność publiczną jako wędrowny nauczyciel religijny w Galilei, czyniąc wiele cudów i gromadząc grupę oddanych zwolenników (z 12 apostołami na czele). Ewangelie synoptyczne sugerują, że publiczna działalność J.Ch. trwała nie dłużej niż rok, jednak czwarta Ewangelia (św. Jana) wyraźnie wskazuje, że trwała ona ponad 2 lata, i tak przyjmuje tradycja. Jako radykalny reformator religijny wzywający do przełamania panowania Prawa, które stawiano na miejscu Boga, był atakowany przez władze państwowe i religijne (gł. saduceuszy); pod zarzutem bluźnierstwa (roszczenia, że jest synem Bożym i Zbawcą) został aresztowany i skazany na ukrzyżowanie. Ofiara z własnego życia J.Ch. jest odczytywana jako nieuchronna konsekwencja dochowania wierności swojej misji i obowiązek nałożony nań przez Boga. Wszystkie cztery Ewangelie zgodnie twierdzą, że J.Ch. został ukrzyżowany i zmarł w dzień przygotowania szabatu, tj. piątek; przyjmuje się, że nastąpiło to 7 kwietnia 30 r. n.e. za kadencji Piłata. Według świadectw apostołów po trzech dniach zmartwychwstał i ukazał się im w różnych miejscach zapowiadając zesłanie Ducha Świętego, którego mieli oczekiwać w dzień Pięćdziesiątnicy (Zielone Świątki) tego samego roku. Dzień ten, w którym w Jerozolimie zebrała się grupa Galilejczyków, apostołów i uczniów J.Ch., uważa się za narodziny Kościoła. Przesłanie J.Ch., będące fundamentem religii chrześcijańskiej, opiera się na miłości do Boga i bliźniego, solidarności z warstwami upośledzonymi społecznie i religijnie oraz miłosierdziu w stosunku do grzeszników (chrześcijaństwo).
