(Euglena viridis)
organizm jednokomórkowy uważany za przedstawiciela wiciowców stojącego na pograniczu świata roślinnego i zwierzęcego. W zależności od warunków środowiska może odżywiać się w sposób samożywny, chakterystyczny dla roślin, lub cudzożywny, w jaki odżywiają się zwierzęta. Ciało e. pokrywa powłoka zw. pellikulą. Na jego przednim końcu znajduje się pojedyncza wić, będąca organellą ruchu. Obok wici zlokalizowana jest plamka światłoczuła (stigma), dzięki której e. reaguje na światło (fototaksja). Wewnątrz komórki eugleny znajdują się chromatofory zawierające chlorofil, dzięki którym e. może w warunkach świetlnych przeprowadzać proces fotosyntezy. Materiałem zapasowym jest należący do węglowodanów paramylon. E. może również pobierać pokarm na drodze osmozy lub wpuklenia na przodzie ciała (cudzożywność). Dotyczy to okazów żyjących w ciemności, u których zanika chlorofil, lub pozbawionych chromatoforów. Za regulację ciśnienia osmotycznego w komórce oraz wydalanie produktów przemiany materii odpowiadają wodniczki tętniące. E. rozmnaża się bezpłciowo przez podział, który (poprzedzony podziałem jądra) zaczyna się od ciałka podstawowego i wici. E. spotykana jest powszechnie w zbiornikach wodnych. (Ryc. 16)